IGP

IGP informatie

Waarvoor staat IGP?

IGP (voorheen IPO) is de afkorting voor ‘Internationale Gebrauchshunde Prüfung’, en is een hondensport die bestaat uit 3 disciplines: speuren (A), appèl (B) en verdediging (C).

Er zijn vier IGP programma’s waarvan het eerste een voorbereidende rol heeft.
Deze programma’s zijn: (van laag naar hoog):
IGP-V (voorbereidend programma)
IGP.-1 (eerste niveau)
IGP.-2 (tweede niveau)
IGP.-3 (hoogste niveau)

Vooraleer je aan IGP mag deelnemen, moet je een BH-test met goed gevolg doorstaan en, via een schriftelijk examen, een begeleiderskaart behaald hebben. Voor de hond dient op voorhand een werkboekje (oranje) aangevraagd te worden.

BH staat voor BegleitHund. Hierbij wordt de hond zijn wezen of temperament beoordeeld door middel van een gehoorzaamheidsproef en een verkeerszekere test. 

Indien geslaagd, kan je deelnemen aan IGP-wedstrijden. Na elk niveau kan je een examen afleggen bij een officiële keurmeester die zal oordelen of je hond klaar is om zijn volgende de stap in het programma te zetten.
Eens die examens achter de rug, kan je je gaan meten met collega africhters in lokale, regionale en provinciale wedstrijden en voor wie de smaak goed te pakken heeft ook op nationale en internationale wedstrijden.

De disciplines binnen IGP:

Speuren

Bij het speuren leer je de hond met de neus dicht bij de grond, een spoor uit te werken en voorwerpen die erop neergelegd werden te verwijzen of te apporteren.
Het spoor verschilt in lengte, aantal hoeken, aantal voorwerpen, ligtijd en spoorlegger naargelang de klasse die je traint. Je kan ook kiezen voor een nog moeilijker en uitgebreider programma en trainen voor Speurhond I, II en SpH FCI. Hierbij zal een spoor minimaal drie uur liggen.

Appèl

Het appèl of de gehoorzaamheid bestaat uit een aantal vaste oefeningen zoals vrij volgen, zit uit beweging, afleggen met voorroepen, staan uit normale pas of looppas, apporteren over de grond/haag/klimschutting, vooruitsturen en afliggen met afleiding. De hond wordt ook getest op schotvastheid, en mag hierbij niet op knallen reageren.

Verdediging

De laatste discipline, de verdediging of ook pakwerk genoemd, wordt getraind met een pakwerker. Hierbij wordt de hond getest op moed, drift en doorzetting en het spreekt voor zich dat een goede gehoorzaamheid nodig is. Er wordt gewerkt vanuit buitdrift, de hond wordt geleerd op een jute mouw te bijten.
De hond zal op aanwijzing van zijn begeleider de pakwerker opzoeken (revieren), aanblaffen en bewaken, verdedigen wanneer de pakwerker een overval uitvoert, het transporteren van de pakwerker onder bewaking enz. Hiervoor worden termen zoals vluchtverhindering, stellen, rugtransport, zijtransport … gebruikt.

Voor het volledige reglement klikt u hier.

Wat houdt de test in?

1. Gedrag tegenover vriendelijke vreemden

Op het signaal van de keurder, loopt de geleider met de hond aan een losse lijn zonder bevelen te geven. Bij het passeren van vreemden moet de hond rustig blijven, ook wanneer de geleider vreemden benadert – of benaderd wordt door vreemden, die hem een hand geven, vragen stellen, enz… . De hond mag NIET aangeraakt worden! Het is belangrijk dat deze oefening alle handelingen zo natuurlijk mogelijk uitgevoerd worden.

2. Schotvastheid

Een pistool wordt 2x kort na mekaar afgevuurd, van op een afstand van ongeveer 20m van de hond. De oefening wordt uitgevoerd met de hond wandelend aan een losse lijn van ongeveer 2m lang, waarbij hij onverschilligheid moet tonen tijdens het afvuren van de schoten.

3. Verdediging van de geleider

De pakwerker, voorzien van een mouw en gewapend met een flexibele stok, verschuilt zich achter een revier (schuilplaats). De geleider loopt voorwaarts volgens instructies van de keurmeester, met de hond aan zijn linkerzijde, vastgehouden aan de halsband. Wanneer geleider en hond 10m verwijderd zijn van de schuilplaats, komt de pakwerker tevoorschijn in een bedreigende beweging. Meteen na de confrontatie met deze bedreiging, laat de geleider de hond los en geeft hem het bevel aan te vallen. De hond moet onmiddellijk en zonder te aarzelen reageren, door vol in de mouw te bijten en deze bij voorkeur vast te houden tot het einde van de oefening. Tijdens deze actie mag de hond door de pakwerker enkel bedreigd en niet aangeraakt worden.

De hond die niet in de mouw bijt tijdens de gehele duur van de oefening kan alsnog slagen – mits dit niet te wijten is aan het timide zijn – maar moet wel een ononderbroken agressieve houding tegenover de pakwerker vertonen. De oefening eindigt met het signaal van de keurder, die bij het beoordelen van de oefening zelf, geen rekening zal houden met de beëindiging van de aanval die dan ook niet onnodig moet worden verlengd, omdat de beoordeling gebaseerd wordt op het reactievermogen en de beslissing van de hond die geconfronteerd wordt met een bedreiging.

Herinnering: Angst, het totale gebrek aan agressiviteit en onverschilligheid tegenover de mouw worden zonder uitzondering beschouwd als zeer negatieve factoren.